Tijdens en na mijn opleiding tot patholoog heb ik veel onderzoek gedaan naar lymfomen. Lymfomen zijn kwaadaardige tumoren die meestal uitgaan van lymfklieren. Veel lymfoompatiënten kunnen worden genezen met chemotherapie, maar nog lang niet allemaal. Het is vaak een raadsel waarom sommige lymfomen wel gevoelig zijn voor chemotherapie en andere niet. Mijn onderzoek richtte zich op het begrijpen van deze verschillen op moleculair niveau. De diagnostiek van aandoeningen van lymfklieren en beenmerg is zodoende ook mijn subspecialisatie geworden.
Als patholoog beoordeel je per dag veel materiaal van veel verschillende patiënten. Het is een hele uitdaging om altijd op alle inzendingen de juiste diagnose te stellen, waarbij de nieuwste wetenschappelijke inzichten worden meegenomen. De afdeling hanteert hiervoor strakke kwaliteitsregels. Voor zeldzame moeilijke diagnostiek werken we nauw samen met het A-UMC. Een groot voordeel van de pathologie is dat je bij ingewikkelde diagnostiek vaak enige tijd hebt om je hier goed in te verdiepen. Dit maakt het mogelijk om relatief breed georiënteerd te blijven. Zo blijft het een prachtig vak, waarin je iedere dag weer bijleert.’
